Voor Jezus is geen compromis denkbaar #veertigdagentijd

Jezus vroeg eens aan zijn leerlingen: “Wie denken jullie dat ik ben?” Misschien Elia of een van de profeten. Maar Petrus beleed toen dat Jezus de Messias is, de Verlosser en Zaligmaker. Jezus reageert hierop door uit te leggen dat het messiasschap inhoudt dat de mensen hem zullen doden en dat hij op de derde dag zal opstaan uit de doden. Ze konden dat niet begrijpen.

Marcus verbindt Jezus met Mozes en Elia. Mozes is de wetgever van Israël en Elia is de grootste profeet. Samen vormen ze in persoon de Wet en de Profeten, die Jezus gaat vervullen. Men verwachtte dat met de komst van de Messias alles in een oogwenk zou veranderen. Jezus is echter totaal anders dan wat de mensen van een Messias verwachtten. Het volk wilde hem koning maken na de spijziging van de vierduizend met de zeven aanwezige broden. Jezus wijst het scherp af. De inwoners van Jeruzalem halen met Palmpasen Jezus, rijdend op een ezelsveulen, binnen als een koning. Maar dat is de aanloop naar zijn kruisiging als misdadiger.

Een rare koning die op een op ezel rijdt

Wat een verschil met de grote daden van Mozes en Elia! Maar het wezenlijke is misschien niet hun grote daden, maar hun vertrouwde omgang met God. Zij riskeerden hun leven voor hun overtuiging. Mozes daagde de machtige god-koning van Egypte uit om de Israëlieten vrij te laten. Elia veroordeelde koning Achab voor het onrecht wat hij deed en voor de afgoden die hij vereerde.

Dat mensen Jezus wilden doden had te maken met zijn missie, het brengen van het goede nieuws van het Rijk van God. Daarvoor wilde hij zijn leven geven. Er is geen andere mogelijkheid. Het zoeken naar een compromis is ondenkbaar. Zijn mateloze liefde gaat de dood overwinnen.  Jezus vergaf hen die hem doodden. Dan leidt Jezus ons de wereld in, de wereld met haar noden. Daar begint het Rijk van God. Hulp geven aan mensen die het nodig hebben, de weduwe, de wees en de vreemdeling. En bovenal de liefde voor de mensen en voor de wereld, de liefde die alles overwint.