Verlaat die oude groef nou eens #veertigdagentijd

We halen geen askruisje in de kerk, zoals de rooms-katholieken doen om het einde van Carnaval en het begin van de vastentijd te markeren. De meesten van ons zullen niet aan de vasten doen. Maar toch, je zou de veertigdagentijd, de tijd van bezinning voor Pasen, misschien op enigerlei wijze ‘nuttig’ kunnen besteden. De bedoeling van deze periode kan zijn je bewust te worden van vanzelfsprekendheden in je leven. Altijd genoeg te eten, te drinken, te reizen, te genieten, vul zelf maar in. Je kunt je weer meer bewust worden van wat je ‘zomaar toevalt’.

Er zijn echter nog andere vanzelfsprekendheden denkbaar. Vaste patronen die langzaam ingesleten raken omdat ze zo comfortabel zijn (of lijken; op de keper beschouwd hoeft dat niet zo te zijn). Een tijdje geleden werd ik me bewust dat ik, op mijn wandelingen door de Amstelveense polder waar ik toen woonde, me regelmatig liep te ergeren aan de vaak wat opzichtige verbouwingen van de dijkhuizen. Wat ooit eenvoud uitstraalde, werd opgepimpt, opdat de wereld kon zien hoe goed de eigenaren het voor mekaar hadden. Die wandelingen waren verworden tot een fijn uurtje mopperen.

Het Paasmaal smaakte anders

Die ergernis zat me uiteindelijk niet lekker. Ik vergalde mijn eigen plezier en deed waarschijnlijk de bewoners te kort. Toen dus de veertigdagentijd aanbrak sprak ik met mijn vrouw af dat ik tot Pasen maar eens korte metten moest maken met mijn wrokkigheid. Dat was even wennen, uit mijn comfortzone. Maar het aardige was dat ik daarna vrijwel nooit meer in die oude groef ben geschoten. Het Paasmaal smaakte anders, beter.

Wellicht dat u ook denkt dat u een dergelijke vanzelfsprekendheid kan proberen te doorbreken? Graag hoor ik hoe het u bevalt! info@boogerdcoaching.nl