Een luisteren van de ziel #luisteren naar God

Luister je naar God?  En hoe en waar hoor je de Eeuwige dan? Acht remonstrantse predikanten en een student aan het Seminarie geven ons een inkijkje in hun geloofsleven. Vandaag Jan Douwes.

Een musicus vragen of hij wil schrijven over luisteren is als een monnik vragen of hij wil schrijven over bidden. Musiceren gaat niet zonder luisteren. En dan niet alleen een oppervlakkig luisteren naar maat en ritme, of toonhoogte en intonatie, nee, goed musiceren vereist een luisteren van de ziel. Door te luisteren naar de stilte vooraf, door tijdens het musiceren te luisteren naar wat de opgeschreven noten en je medemusici vragen en door achteraf te luisteren naar de stilte die de muziek achterlaat. In die zin is musiceren monnikenwerk. En daarmee voor mij ook een vorm van luisteren naar God.

Een lied dat gaat over luisteren vond ik in een hoekje van het liedboek: ‘Lirih terdengar lagu kasih yang merdu’ ofwel: ‘Luister naar de wind’ (936). Via de Indonesische naam van dit lied vond ik een versie van dit lied op YouTube, waar het in een kerkdienst in Zuid-Jakarta klonk en werd getoond door een koor. De eenvoud en lichte melancholie van de melodie, in combinatie met de subtiele gebaren van de Indonesische dans raakten me. Iets van de Geest was voelbaar in de zorg die stak in deze eenvoudige uitvoering. Ook ik, die luisterde, ervoer hier een glimp van God.